بعضی وقت ها.. بعضی ها ممکنه از خودشون بپرسن : - وبلاگ یعنی چی؟ - چه معنی میده که آدم 4 خط چیز بنویسه و هی پست کنه؟ - چه خبره که هر مناسبتی پیش میاد یه مسابقه وبلاگ نویسی میذارن و جایزه میدن؟
کسانی که این سوالات توی ذهنشون بوجود میاد کاملا واضحه که نمی دونن اصلا وبلاگ نویسی چیه؟! و اهمیت این قضیه توی شرایط فعلی فرهنگی و سیاسی کشور ما و توی این دنیای مجازی چقدره؟ بدیهیه که منظور از این همه داد و قال خود ماهیت "وبلاگ" نیست! بلکه چیزهای دیگه ای پشت پرده این قضیه وجود داره که فعلا وبلاگ نویسی (بعنوان یک ابزار) به دلایل خاصی (که این بار نمی خوایم درباش بحث کنیم) فعلا چاره ی کاره!! بهتر بهتون بگم.. وبلاگ نویسی شاید یه جور مسکّن برای درد امروز ما باشه!! می دونید که مسکّن مریضی رو خوب نمیکنه.. بلکه فقط می تونه درد رو آروم کنه.. در حال حاضر اونچه مسلمه اینه که عنان این شبکه عظیم جهانی دست ما نیست!! هر کشوری توی دنیا بنابر اهمیتی که به این مسئله داده تونسته سهم بیشتر یا کمتری ازش داشته باشه.. و متاسفانه ایران توی این عرصه رقابتی عقب مونده.. بعبارت دیگه میدون رو خالی کرده!! بله... ما سهممون از اینترنت نسبت به کشورهای دیگه خیلی کمتره! به همین دلیله که نیاز داریم این سهم رو افزایش بدیم..
- چرا باید این سهم رو افزایش بدیم؟ اینترنت چه بخواهیم و چه نخواهیم بر زندگی ما تاثیر خواهد گذاشت.. اینترنت یعنی "ارتباط".. امروزه رسانه ها با استفاده از این ارتباط می تونن مخاطبان جهانی داشته باشند. این یعنی اینکه حرفهای خودشون رو از مرزها عبور بدن.. بعنی اگر تا دیروز 1000 نفر به حرفهاشون گوش میدادن الآن شدن میلیون نفر!!
- خب.. مگه ارتباط چیز بدیه؟ به هیچ وجه.. این درست همون جنبه مثبت قضیه است! ولی تجربیات ما در پی این سالها نشون داده که اصولا دنیا از این "ارتباط" به نحو احسن استفاده نمیکنه و بیشتر به دنبال جنبه ی منفی اون رفته! به مثال می زنم.. فرض کنید با توجه به سهم زیاد آن ها.. آنها اخبار غلطی را منتشر کنند.. و همه مردم دنیا آنرا بشوند؛ مطمئن باشید با توجه به سهم کم شما از اینترنت کسی صدای شما را نمی شود!! آخر کار هم که معلوم است. آنها برده اند!! ...یعنی هر که سهمش بیشتر بوده برده! آنها برای انتشار آن کذبیّات، تنها چند کلیک هزینه کرده اند.. بنابراین به راحتی، و بارها و بارها این هرینه را می کنند.. امروز آنها با این کلیک هایشان، فرهنگ و آیین ما را نشانه گرفته اند. بله.. درست فهمیدید.. اینجا جنگی راه افتاده!! جنگ رسانه.. پس دفاع کافی نیست. می بایست از همین ابزار به منظور غلبه بر آنها استفاده کرد.. این همان استراتژی درست است. وقتی بحث، بحث فرهنگ و آیین ملت شد؛ نه فرار کردن صحیح است و نه دفاع کردن کافی!! بلکه می بایست در دل دشمن رفت. اگر تا دیروز فرار می کردیم.. امروز می بایست دفاع را بیاموزیم... ولی فردا باید به دل دشمن بزنیم.. متاسفانه تا امروز اغلب کارهایی که انجام شده یا فرار بوده.. یا دفاع! "وبلاگ نویسی" هم بیشتر نوعی دفاع است تا حمله! ولی همانطور که گفته شد : "فعلا مسکّن خوبی است!"
- حالا پس چجوری حمله کنیم؟ برای حمله کردن ابتدا می بایست دفاع کردن را یاد بگیریم!! وبلاگ نویسی ابزار خوبی برای یاد گرفتن و تمرین دفاع کردنه. امروز "وبلاگ نویسی" برای ما مزایای خوبی داره.. من جمله این مزایا می توان به موارد زیر اشاره کرد: I- می تونه از لحاظ کمّی، سهم ایران رو در بعضی حوزه ها افزایش بده. البته خوبه بدونبد که همین الآن جماعت بلاگرهای ایرانی از لحاظ تعدد و رشد در جهان، در رتبه سوم قرار دارن؛ ولی اگه خودمون به وبلاگستان سری بزنیم متوجه می شیم که درصد کمی از بلاگر ها درباره ی آیین و فرهنگ و مذهب می نویسن.. و از اونها هم خیلی هاشون مخاطب چندانی ندارن! و بنابراین حرفهاشون زیاد شنیده نمیشه!!
II- با وبلاگ نویسی میتونیم قواعد و قوانین این دنیای مجازی رو بهتر بشناسیم. این فواعد و فوانین درست همون بخش تکنیکی ماجراست. وقتی توی وبلاگستان مذهبی یه سرکی میکشی متوجه میشی که اغلب از اصول و طرز ساخت وبلاگ و علوم مربوط به اون نا آگاهن!! و به همین جهت نمی دونن چجوری می تونن وبلاگشون رو بهتر کنن تا بازدیدکننده های بیشتری داشته باشن.. و این ضعف بزرگیه که باید حتما جبران بشه.
توی پست بعدی حرفهایی دارم برای تمامی کسانی که هنوز باور ندارن این وسط جنگی بپاست.. تا بعد..
هرگونه استفاده از مطالب و
فایل های این وبلاگ در جهت نشر فرهنگ دینی موجب امتنان است!!
طراحی: بی معرفت - نام قالب: دل شب
توسط نرم افزار: فتوشاپ CS و فرانت پیج 2003 قدرت گرفته از پارسی بلاگ
No
Copyright : Because of spreading Islamic thought you can use
all files and images.
Design by Bimarefat - Template Name: Dele Shab
Software : Photoshop CS & FrontPage 2003 Powered by Dear "Parsiblog.com"
امروز : پنج شنبه 103 آذر 1
بعضی وقت ها.. بعضی ها ممکنه از خودشون بپرسن : 
به هیچ وجه.. این درست همون جنبه مثبت قضیه است! ولی تجربیات ما در پی این سالها نشون داده که اصولا دنیا از این "ارتباط" به نحو احسن استفاده نمیکنه و بیشتر به دنبال جنبه ی منفی اون رفته! به مثال می زنم..
